Covertekst
Aan de kust van Long Island woont Simon Watson, in een huis dat langzaam van de kliffen dreigt te brokkelen. Het lukt hem nauwelijks om met zijn bescheiden bibliothecarisinkomen het hoofd boven water te houden. Simons ouders zijn overleden, zijn moeder verdronk in de zee waar hun huis over uitkeek. Zijn zus vertrok jaren geleden om zich bij een reizend circus te voegen.

Dan krijgt Simon een oud boek in handen – een logboek van de eigenaar van een reizend festival, eind achttiende eeuw. Een antiquair heeft Simon het boek toegestuurd, omdat het is gesigneerd met de naam van zijn grootmoeder, Verona Bonn. Simon probeert zijn familiegeschiedenis hiermee te ontrafelen, een familie waarin alle vrouwen op jonge leeftijd blijken te zijn verdronken…

413 pagina’s 
A.W. Bruna Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 229 6063 9
NUR 302

Recensie
Een nieuw jaar, dus tevens een frisse start van de boekenclub ‘Een avond in seizoenen’.  Op vrijdag 20 januari komen we bij elkaar om het boek te bespreken en vandaag blog ik over het boek.

Het boek start in het heden, in de wereld van Simon. Simon werkt in de plaatselijke bibliotheek en houdt zich onder andere bezig met het aanvragen van subsidies. Hij is echter niet zo met zijn huis op het klif bezig.
Het huis is een beladen plek. Hij is er zelf op gegroeid en zijn ouders zijn er gestorven, dat maakt dat hij er lastig afstand van kan nemen. Maar zelf heeft hij het geld niet om het op te knappen. Omdat er bezuinigd moet worden in de bibliotheek verliest hij ook nog eens zijn baan. Stiekem komt dat op een heel erg gunstig moment.

Als Simon een antiek boek krijgt opgestuurd ontwikkelt hij een obsessie om het verleden van zijn moeder uit te pluizen. In het boek wordt namelijk de naam van zijn grootmoeder genoemd. Net als zijn moeder was ze lid van een circus en is ze ook gestorven in het water op precies dezelfde datum. Zijn zusje Enola zit ook bij het circus en Simon is ineens heel erg bang dat zijn zusje de vrouwen uit de familie achterna gaat.

Misschien komt het door wat Alice zei, of doordat Enola niet is komen opdagen, maar ik wil mijn familie vinden, in dit boek of ergens anders, en uitvinden wat er met ons is gebeurd. p.81

Op de achtergrond schieten Enola’s kaarten door haar vingers, ze draaien om met een zacht geritsel. Het is 14 juli. Ik heb tien dagen. p.115

In het antieke boek staat een logboek van een circusdirecteur die nauwkeurig bijhoudt wat er gebeurt, waar ze staan en hoe het gaat met de artiesten. Een van de artiesten heeft hij zelf binnen gehaald en geholpen. De hulpeloze jongen, Amos, die niet kan spreken wordt een grote attractie en hij beschouwd hem als zijn eigen zoon. Amos leert in zijn tijd bij het circus ook tarotkaarten leggen en komt daardoor soms in benarde posities. Mensen die volgens de kaarten niet goed voor hem zijn, zijn juist aantrekkelijk voor Amos. Als op een dag een nieuwe artieste komt ‘aanwaaien’ bij het circus kan Amos de verleiding toch niet weerstaan, ook al weet hij dat dit nooit goed kan aflopen volgens de kaarten.

Soms tref je een boek dat niet helemaal jouw boek is. Voor mij was dit zo’n boek. Het boek bestaat uit twee verhaallijnen en meestal is er zeker wel één van de twee die mij aanspreekt. Maar dit keer miste ik met beide de connectie. Ik voelde geen band met Simon en ook niet met Amos, maar ik kan niet goed uitleggen waardoor dat kwam. In grote lijnen zie ik wel een aantal mooie elementen, zoals dat Simon probeert aan iets vast te houden, maar dat de natuur gewoon neemt wat van hem is. Eigenlijk net als bij zijn moeder en grootmoeder, zij zijn ook meegenomen door de krachten van de natuur. Maar ook dat hij de confrontatie niet durft aan te gaan met zijn verleden (en dus het huis), maar dat nu wel moet doen omdat hij een boek in handen krijgt. Dus op die manier zie ik zeker wel de charme, alleen is de uitwerking daarvan niet eentje die helemaal bij mij paste. Jammer, maar ik wil wedden dat er vast lezers zijn die het net zo prachtig vinden als Oprah.

Bedankt A.W. Bruna dat ik dit boek mocht lezen!

Alle leden hebben over het boek geschreven en zijn op onderstaande pagina’s te vinden:

Maandag 16 januari – Ria Schopman publiceert recensie op Hebban
Dinsdag 17 januari – Shyama Hopman op Shyama in Boekenland
Woensdag 18 januari – Alex Hoogendoorn op Alex Hoogendoorn
Donderdag 19 januari – Connie Flipse op Connie’s Boekenblog
Vrijdag 20 januari – it’s me 🙂 
Zaterdag 21 januari – Liane Baltus publiceert recensie op Hebban
Zondag 22 januari –  verslag over de avond door Alex Hoogendoorn op Alex Hoogendoorn