Covertekst
In Eva’s geboortejaar worden in het kleine Vlaamse Bovenmeer slechts twee andere kinderen geboren, allebei jongens. De drie maken er hun hele jeugd samen maar het beste van, tot de puberteit aanbreekt. Opeens ontstaan er andere verhoudingen. De jongens bedenken wrede plannen en de bedeesde Eva kan hieraan meedoen of haar enige vrienden verraden. Die keuze is geen keuze.
Dertien jaar na een snikhete zomer die volledig uit de hand loopt, keert Eva terug naar haar geboortedorp met een blok ijs in de kofferbak. Gaandeweg wordt duidelijk dat zij dit keer de plannen bepaalt.
478 pagina’s
Das Mag Uitgevers, Amsterdam
ISBN 978 90 824 1066 2
NUR 301
Recensie
Omdat ik het boek van mijn eigen stapel lees, schrijf ik geen uitgebreide recensie.
Het boek van 2016 volgens vele. Ik las dit boek een tijdje geleden en had na het lezen niet meteen het gevoel dat ik er over kon bloggen. Het boek is bejubeld, maar dat gevoel heb ik na al die tijd nog niet. Ja, er zitten prachtige en persoonlijk herkenbare elementen in en ik kon mij helemaal inleven in de situatie van Eva, maar sommige scenes en situaties werden voor mij teveel uitgekauwd. Bijvoorbeeld de seksuele ontplooiing van haar vrienden Laurens en Pim. Voor dit boek had dit weinig toegevoegde waarde om het zo ver uit te diepen. Dat maakte ook dat ik het niet hoofdstuk naar hoofdstuk heb verslonden. Ik las af en toe een paar hoofdstukken en dan moest ik het echt weer wegleggen.
Wel vind ik de opbouw en de spanning die in het boek zit grandioos. In die zin zit het verhaal ijzersterk in elkaar. Maar ik denk wel dat het boek op enkele plekken iets uitgedund had kunnen worden en bevatte het iets teveel informatie.
Ondanks dat ik niet heel erg enthousiast ben, ben ik wel nieuwsgierig naar de vrouw achter dit boek. In januari ga naar een lezing van haar in Leiden bij boekhandel Kooyker. Wie weet kan dat mij nog andere inzichten geven en kijk ik straks anders naar de zaken die mij nu stoorde.
Heb je zin in een boek met een enorme psychologische inslag en wil je na het dichtslaan van het boek achterblijven met een ‘huh-gevoel’, dan is dit zeker iets voor jou.
5 januari 2017 om 10:33
Zelf was ik behoorlijk teleurgesteld in Het Smelt – ik begreep de hele hype eromheen niet zo goed. Ik vond het verhaal stiekem niet zo herkenbaar en het einde was me iets te voorspelbaar. Zeker niet slecht voor een debuut, maar voor mij ook zeker niet hét boek van 2016..
5 januari 2017 om 21:43
Wat fijn dat ik niet de enige ben Marcia 😉
5 januari 2017 om 10:36
Prettig om een keer een wat meer genuanceerde mening over dit boek te lezen. Ik was zelf helemaal niet enthousiast en bleef alleen met een huh-gevoel achter omdat ik me afvroeg waarom dit boek met zoveel halleleuja is ontvangen.
5 januari 2017 om 21:44
Dank je wel Niek. Het halleluja gevoel had ik er ook niet bij helaas.
5 januari 2017 om 13:30
Ik ben vooral jaloers dat jij ergens op een strand zit. Ik vond het wel een prachtig boek. Het had inderdaad wel een paar pagina’s minder mogen hebben, maar voor mij was het heel herkenbaar. Grotendeels omdat ik uit dezelfde regio kom als de auteur waarschijnlijk.
5 januari 2017 om 21:45
Was dat maar waar Saartje. Het was een oude foto, van de zomer genomen op het strand van Scheveningen. Fijn dat jij er zo van genoten hebt. Leuk dat er zoveel verschillende meningen kunnen en mogen zijn.
5 januari 2017 om 18:02
Al een paar keer kippenvel gehad en ben pas op pagina 100. Ze schrijft ‘minutieus’, ‘analyserend’, als ware ze de personages en gebeurtenissen onder een lens legt. Mijn soort boek en mijn soort schrijfster.
5 januari 2017 om 19:56
Ik ben wel benieuwd hoe het zal gaan met haar volgende boek (ik ga er maar even vanuit dat dat komt). Dit is gebaseerd op haar eigen jeugd, maar kan ze meer? En wordt het dan weer een hype of zal het stilletjes in een hoekje van de boekenkast verdwijnen?
‘Het smelt’ staat nog wel op mijn lijst, maar niet met stip.
5 januari 2017 om 21:46
Goede vraag Lalage! Een volgend boek komt vast. Ik zal het misschien wel horen volgende week in de lezing ;). Het boek is zeker het proberen waard, ik ben dan ook erg benieuwd naar jouw mening er over.
6 januari 2017 om 06:58
Hmmm ok dan maak ik er weer vette letters van in de lijst, anders is de kans groot dat ik er nooit aan toe kom…
Pingback: Het smelt – Lize Spit | Lalagè leest