Covertekst
Het is 1944 als de onafscheidelijke tweelingzusjes Perle en Stacha in Auschwitz aankomen. Ze zijn mischling: blond haar en bruine ogen, Arisch en Joods tegelijk. Nazidokter Mengele plaatst ze meteen in zijn experiment. Ze proberen de gruwel te overstijgen met hun zelfverzonnen taal en magische wereld. Tot Perle verdwijnt. Stacha kan niet geloven dat Perle dood is. Na de bevrijding trekt ze met een jongen uit het kamp, die ook zijn tweelingbroer verloor, door het verwoeste Polen op zoek naar Perle. Een tocht vol hoop en gevaar, gedreven door wraak: ze willen ook
Mengele vinden… In een onthutste wereld gaan ze op zoek naar een mogelijke toekomst.

400 pagina’s 
Uitgeverij Signatuur, Amsterdam
ISBN 978 90 567 2568 6
NUR 302

Recensie
In mijn lezende leven heb ik al heel wat boeken in het genre Tweede Wereldoorlog gelezen en het verbaasd mij dat er nog steeds auteurs zijn die weer een nieuwe invalshoek weten te vinden om dit deel van de geschiedenis te belichten. Zo ook Konar. Zij beschrijft de ‘de dierentuin’ van Mengele in Auschwitz. Perle en Stacha worden daar gevangen genomen als ééneiige tweeling. Mengele voert proeven uit op bijzondere mensen en dus ook op tweelingen. Bij aankomst in het kamp worden Perle en Stacha meteen gescheiden van hun moeder en opa. Vader is al eerder in de getto verdwenen en waarschijnlijk opgepakt. De meisjes proberen het kamp te overleven door hun eigen spelletjes en geheime taal voort te zetten. Dat wordt echter steeds lastiger als beide meisjes andere experimenten ondergaan en Perle steeds zieker wordt. Perle is de rustige en de serieuze van de twee en Stacha is meer de dromer en de fantasievolle. Stacha zegt gedurende hun tijd in Auschwitz steeds minder, ze is dan een plan aan het beramen om Mengele iets aan te doen. Steeds meer vriendjes en vriendinnetjes verdwijnen uit de barak en dat vind ze oneerlijk. Zal ze Mengele te pakken krijgen en zal Perle ooit nog beter worden?

Het is zeer ontroerende om Auschwitz en de verschrikkingen die daar zijn gebeurt door de ogen van een kind te lezen. Perle die alles braaf ondergaat en zo min mogelijk van haar lichamelijke ongemakken aan Stacha wil laten weten. En Stacha die in een soms totaal onnavolgbare wereld leeft en iedereen wil redden. Ik had soms letterlijk moeite om de hoofdstukken vanuit het perspectief van Stacha te volgen. Eigenlijk is dit heel erg goed gedaan door Konar. Ontzettend intrigerend vond ik het om de band van een tweeling zo te ervaren, maar ook dat kinderen die zulke erge dingen mee maken zo flexibel kunnen zijn.

Ik las dit boek tegelijk met Judith van Biebmiepje, voor onze “Boekenwurmenclub“. Hier kun je lezen wat mijn mede-boekenwurm Judith van dit boek vond.

Bedankt A.W. Bruna dat ik dit boek mocht lezen.