Covertekst
Sara bouwt de Vrede op een vijandelijk hoofdkussen.

Nijmegen, 10 juli 1672. Als in de vroege morgen na de eerste huwelijksnacht van Caspar en Sara de troepen van Lodewijk XIV de stad innemen, verdwijnt de jonge bruid spoorloos. De vraag is: heeft zij haar ‘ochtendgave’ bij Caspar achtergelaten of juist meegenomen naar een onbekende bestemming?
Caspar begint een radeloze zoektocht. Zes jaar later, op de dag dat de Vrede van Nijmegen getekend wordt, vindt hij zijn bruid terug in de tijdelijke Franse ambassade als maîtresse van markies Caloyanni. Wat was al die tijd haar werkelijke rol? Nu de vrede een feit is, wil Sara zo gauw mogelijk terug naar haar oude leven – maar of de bedrogen Caloyanni dit over zijn kant zal laten gaan?

297 pagina’s 
Uitgeverij De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 5643 8
NUR 301

Recensie
Omdat dit een boek is dat van mijn eigen leesstapel komt schrijf ik nu geen uitgebreide recensie. 

Na het lezen van Tonio wilde ik heel erg graag meer werk van A. F. Th. van der Heijden lezen. Toen het boek ‘De ochtendgave’ uitkwam, kocht ik het boek vrij snel. Ik hou namelijk van historische romans en de geschiedenis van Nijmegen was mij nog onbekend. Eindelijk las ik het boek tijdens mijn vakantie in Frankrijk. Omdat het deze maand ‘De maand van de geschiedenis’ is van CPNB, leek dit mij de perfecte tijd om over dit boek te bloggen.

Om maar meteen met de deur in huis te vallen, het gevoel dat ik had bij het lezen van Tonio heb ik niet gehad tijdens het lezen van dit boek. Natuurlijk zijn beide boeken niet met elkaar te vergelijken, maar ik vond ook niets terug van de schrijfstijl die ik toen zo mooi vond. In het begin vond ik de verhaallijn erg verwarrend en duurde het wel even voor ik door had wie, wie was en hoe de verhoudingen in elkaar zaten. Wat ik wel heb begrepen is dat die tijd geen makkelijke tijd is geweest en dat je pech kon hebben als je geen macht had. Mensen met macht en geld kregen alles voor elkaar. Caspar was maar een kleine spil in het web en had eigenlijk niets te vertellen. Dat zijn vrouw Sara wel een belangrijke rol speelde had hij maar gewoon te accepteren en dus ook het feit dat ze elkaar niet mochten zien. Ergens begrijp ik het idee van de verhaallijnen erg goed, alleen past de uitwerking ervan niet echt bij mij.

Ondanks dat dit boek niet helemaal mijn boek was, zit er nog genoeg in het repertoire van Van der Heijden om te ontdekken. Ik ben ook erg benieuwd naar zijn uitwerking over de MH17, ‘President Tsaar op Obama Beach’. Deze gebeurtenis heeft hij uitgewerkt in een roman en verscheen in zestig delen in de NRC.