Covertekst
Als Adam tijdens een groepssessie voor jongeren met een dwangneurose Robyn ontmoet, is hij opslag verliefd. Hij is vastbesloten om haat Batman te worden, om haar te beschermen tegen de boze buitenwereld. Maar als je zelf met van alles en nog wat worstelt – ruziënde gescheiden ouders, een knettergek stiefbroertje en je eigen dwangneuroses, om maar wat te noemen – is een verliefdheid niet zo makkelijk. Is een ‘normale’ relatie wel mogelijk als je zo veel obstakels moet overwinnen? En dan is er ook nog die kwestie van de dreigbrieven aan het adres van zijn moeder…

240 pagina’s 
Uitgeverij J.H. Gottmer, Haarlem
ISBN 978 90 257 5821 9
NUR 283

Recensie
Als je begint in dit boek, dan lijkt het heel even of je in een aflevering bent beland van ‘Levenslang met dwang’ of van ‘Je zal het maar hebben’. Je hebt een van beide programma’s vast wel eens voorbij zien komen. Jongeren die dwanghandelingen moeten uitvoeren, omdat ze anders bang zijn dat een geliefde iets overkomt. Ook Adam is zo’n jongere die geschikt zou zijn voor een van beide programma’s. Hij heeft moeite met bijvoorbeeld deuren. Voor hij een deur kan openen en er door heen kan, moet hij allerlei rituelen uitvoeren. Vroeger had hij nergens last van, maar door een bepaalde gebeurtenis in zijn leven moet hij dit gewoon doen. Gelukkig voor Adam is hij niet de enige en zijn er nog meer jongeren waarmee hij praat in een groep.

De groep staat onder leiding van een psychiater die ze liefkozend ‘doc’ noemen. ‘Doc’ laat ze allemaal een superheldennaam aannemen en Adam kiest voor held Batman. De groep zal hem voortaan met die naam aanspreken en hij zal als Batman zijn dwangneuroses te lijf gaan. Er zit ook een Robyn in zijn groep en die houdt liever haar eigen naam. Adam is meteen verliefd en probeert op allerlei manier zoveel mogelijk in haar buurt te zijn. Hij gaat er zelfs helemaal voor om richting huis. Robyn deelt beetje bij beetje over haar leven en waarom ze is zoals ze is. Adam is door het dolle heen en helpt haar waar hij kan. Net als dat hij zijn stiefbroertje helpt als hij weer een paniekaanval heeft. Alleen zijn moeder kan Adam niet goed helpen. Ook zij heeft last van bepaalde zaken, maar wat Adam ook probeert, zijn moeder komt er niet vanaf. Tot er een held opduikt…

Met veel plezier heb ik dit YA-boek gelezen. Het hebben van een dwangneurose is niet grappig, maar op deze manier wordt het onderwerp wel mooi bespreekbaar gemaakt door Toten. Het boek is geen enkel moment kinderachtig en voor volwassen uitstekend te lezen. Adam is innemend, een kind wat graag goed wil doen voor iedereen, maar eigenlijk eerst voor zichzelf moet gaan zorgen. Het psychologische aspect in het boek is ook erg boeiend. Een dwangneurose krijg je natuurlijk niet zomaar en dat wordt in dit boek goed duidelijk gemaakt. Ook wordt duidelijk dat je met een dwangneurose niet gek bent, maar een held!

Lees hier wat mijn mede-bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ van dit boek vonden.

Mijn muzikale ondersteuning deze keer: