Covertekst
Auschwitz, een mensonwaardig oord, waar niemand opkijkt van geweld, lijfstraffen of de dood. De gevangenen, onder wie de Joodse Daniel, zijn murw door de ellende waarin ze verkeren. Daniel weet zich in die hel staande te houden door als timmerman te werken. Dan ontdekt de kampcommandant Daniels ware beroep en hij daagt hem uit een viool te maken met een perfect geluid. Daniel gaat aan de slag, niet wetende wat de gevolgen zijn als hij in de opdracht zal falen.

125 pagina’s 
De Geus BV, Breda
ISBN 978 90 445 1438 4
NUR 302

Recensie
Nog niet zo lang geleden werd er wereldwijd stilgestaan bij het feit dat Auschwitz zeventig jaar geleden is bevrijd. Er zijn steeds minder mensen die hun ervaringen in het kamp met onze generatie kunnen delen. Ik ben van mening dat het heel erg belangrijk blijft, zeker na de recente gebeurtenissen in Parijs. Er zijn schrijvers die zo’n (mogelijke) ervaring kunnen optekenen in een boek als deze en worden de ervaringen alsnog met ons gedeeld.

Het boek begint indrukwekkend met een stuk uit een logboek. Een wachtmeester van getto 6 geeft daarin kort aan dat hij een Jodin met twee schoten heeft gedood. Tussen de hoofdstukken door volgen meer van dit soort stukjes waardoor je een inkijkje aan de kant van de Duitsers krijgt, hoe ze dachten over hun gevangenen. Je leest ook over Regina, die prachtig viool kan spelen. Dat doet ze op een heel bijzondere viool. Bronislaw, een personage die je alleen in het begin ontmoet, ontdekt dat er een hele geschiedenis achter de viool zit en krijgt hiervan documenten onder ogen. Dan begint het verhaal van Daniel, de bouwer van de viool.

Daniel heeft tijdens een vlaag van inzicht gezegd dat hij timmerman is in plaats van vioolbouwer. Dat red zijn leven bij binnenkomst in het kamp. Doordat hij zo nauwkeurig kan werken, krijgt hij klussen in het huis van de kampcommandant. In het kamp is ook een klein orkest aanwezig wat geregeld optreed in het huis van de commandant. Op het moment dat Daniel in het huis van de commandant is voor een spoedklusje, heeft de violist zijn viool beschadigd. Daniel biedt aan dit te maken, ondanks dat dit initiatief dit ook de dood kan betekenen. Hij krijgt toestemming van de commandant en op basis van de reparatie moet hij een viool bouwen voor de commandant.
Het lijkt bijna of dit niet afspeelt in een concentratiekamp, maar de gruwelen van uren achtereen werken, weinig eten, executies en de angst dat het je laatste dag kan zijn, zijn wel degelijk aanwezig.

Het is een boeiend en tragisch verhaal. Ik vond dit een bijzondere aanvulling op alle boeken die ik al in dit genre heb gelezen. Hoe een samenloop van omstandigheden je leven kan redden in een gruwelijke wereld die niet anders kan worden omschreven als de hel.
Ik ben erg blij dat ik dit boek heb meegenomen van het Boekenfestijn. Ook fijn dat ik een gekocht boek letterlijk op zo’n korte termijn heb kunnen lezen ;). Een eervolle plek voor dit boek in mijn kast.