Covertekst
Liane en Martial hebben een droomvakantie op het exotische eiland Réunion met hun zesjarige dochtertje Sofa. Op een middag gaat Liane even naar hun kamer, maar ze komt niet meer terug. Als Martial naar boven gaat om te kijken waar ze blijft, ziet hij dat de kamer doorzocht is, zijn vrouw en al haar kleren zijn verdwenen en overal bloed ligt. Hoewel Martial in eerste instantie met de politie meewerkt, slaat hij binnen vierentwintig uur met zijn dochtertje op de vlucht. In plaats van gekwetste echtgenoot is hij nu hoofdverdachte.
Zo begint een klopjacht zoals Réunion nog nooit heeft meegemaakt. Heeft Martial zijn vrouw vermoord of is hij het slachtoffer van een vooropgezet plan? Want het is niet de eerste keer dat Martial op het eiland is. Het verleden komt gevaarlijk dichtbij…
336 pagina’s
Uitgeverij Signatuur, Amsterdam
ISBN 978 90 567 2507 5
NUR 305
Recensie
Zo zonnig als de plek waar het boek zich afspeelt, zo koud was de plek waar ik het boek las. Namelijk onderweg naar Helsinki en in de stad onder het genot van een enorme kan thee. Mijn recensie is een onderdeel van een blogtournee, dus je zult vast nog veel meer over dit boek lezen de komende dagen.
Het boek start als Liane naar hun hotelkamer gaat en onderweg naar de kamer de schoonmaakster tegenkomt. Zij is de laatste die Liane nog in leven ziet. Al snel maak je naast de schoonmaakster ook kennis met andere bewoners van het eiland, wat ik in het begin een beetje verwarrend vond. Ik had het gevoel dat ik halverwege een verhaal binnen stapte en de helft had gemist. Gelukkig duurde dat gevoel niet lang. Je leest om en om het verhaal van Martial en zijn dochtertje en het verhaal van de politie die na de vlucht van Martial de klopjacht heeft ingezet. Michel Bussi weet in zijn boek veel verwarring te scheppen, door Sofa ook een geluid te geven in het boek. Je volgt haar gedachten en zij gelooft op een gegeven moment ook zeer sterk dat papa, haar mama heeft vermoord. Maar ze blijft een heel dapper meisje en doet precies wat haar vader van haar vraagt om te voorkomen dat zij het volgende slachtoffer wordt.
Het boek is een prachtige kennismaking met het voor mij onbekende eiland Réunion. Je waant je tussen de palmbomen, op de mooie stranden en je crost met iedereen het eiland over op zoek naar de dader. Een spannende combinatie. Het enige puntje van kritiek is voor mij de argeloze rechercheur met een zeer grote mond en een heel klein hartje. Van mij mocht hij iets minder seksueel getinte opmerkingen maken in het boek. Niet omdat ik daar niet tegen kan, maar omdat het voor mijn gevoel weinig aan het verhaal toevoegde. Toch raad ik anderen aan dit boek van Michel Bussi te lezen voor een paar uurtjes zonnige spanning met een zeer verrassend plot.
Bedankt A.W. Bruna en Signatuur voor dit boek!
13 november 2014 om 19:04
Ik zet het boek op mijn te lezen lijst
13 november 2014 om 19:07
Wat leuk!
16 november 2014 om 13:39
Oeh, deze klinkt heel fijn! Fijn dat het boek als een puzzel is opgezet, lijkt me heel interessant om die verschillende perspectieven uit te werken als schrijver zijnde. *Zet de titel op de NTL-lijst*
Pingback: Recensie: Michel Bussi - Laat mijn hand niet los | Ranking the Books