Covertekst
De meeslepende, virtuoos vertelde geschiedenis van Eline Vere speelt zich af in de kringen van de gegoede Haagsche burgerij aan het einde van de 19de eeuw. Eline is een zwak, overgevoelig en wankelmoedig meisje van stand, begaafd, maar onmachtig zich aan te passen aan het ‘banale leven’. Door haar angst voor de werkelijkheid verliest zij zich in dromerijen, waarna de angst alleen maar verhevigd terugkomt. Het noodlot slaat langzaam maar onvermijdelijk toe.

568 pagina’s
Amstel uitgevers BV, Pandora Pockets
ISBN 90 467 0361 4
NUR 301

Recensie
Omdat het bij Sandra Augustus klassieke literatuur maand is wilde ik heel erg graag meedoen met Eline Vere, Deze lag al heel lang bij mij in de kast. En zo geschiedde…

Via social media kreeg ik wat reacties op de keuze van dit boek. Anneke van ‘Een letter meer graag’, zei dat ze hem niet uit had gelezen omdat ze er niet doorheen kwam. Ik zei nog heel stoer dat het wel even taai is, maar dat het wel de moeite waard was. Met de nadruk op WAS… Ook ik heb hem niet uitgelezen. Sorry Sandra!

Er ging teveel energie zitten in het proberen mijn gedachten bij dit boek te houden. De taal is behoorlijk oud, wat niet zo gek is met een boek uit 1887, en ik had een beetje last van de traagheid van het verhaal. Men maakt zich vooral druk om soupers en andere ontmoetingen met mogelijk potentiële liefdeskandidaten en vervelende familieleden. Ik juich het dan ook van harte toe als iemand dit mooie verhaal een beetje in de taal van nu zou durven schrijven. Natuurlijk snap ik de charme van dit boek en de taal waarin het geschreven is, misschien had het te maken met mijn lees- en blogdip van de laatste twee weken. Helaas dit keer geen jubelrecensie, maar ik ben wel heel blij dat ik kennis heb kunnen maken met het werk van Louis Couperus. Ik raad het boek dan ook niet af, want mijn mening is niet helemaal objectief door mijn leesdipje. Ik wens jou dus heel veel plezier met dit boek.