Covertekst
Seije groeit op op Vlieland bij haar alleenstaande moeder Fenna. Ze voelt zich buitenstaander op het kleine Waddeneiland, waar ze alleen kan rekenen op haar beste vriend Teun. Uren struinen ze door de duinen: zilte lucht in de longen, blote voeten in het zand, en later ook de roes van net te veel drank en feestjes tot het ochtendgloren. Intussen lijkt Fenna te vergeten haar dochter op te voeden. Na een ingrijpende gebeurtenis verlaat Seije het eiland en gaat ze studeren in Edinburgh. Haar academische carrière en een nieuwe liefde voeren haar zelfs nog verder van het eiland, naar New York. Maar haar ambitie houdt geen gelijke tred met haar zelfvertrouwen. Kan ze dat knagende gevoel dat ze het nooit goed genoeg doet de baas worden nu haar wereld groter wordt?

282 pagina’s
Meulenhoff Boekerij bv, Amsterdam
ISBN 978 90 290 8900 5
NUR 301

Recensie
Normaal gesproken vertel ik nog iets over de inhoud van het boek, zonder al te veel spoilers, en dan vertel ik wat ik van het boek zelf vind. Of ik de schrijfstijl goed vind, of ik een hoofdpersoon irritant vond en of het boek mij aansprak. Dit keer niets van dit alles. In mijn hoofd ‘leek het stiller dan het was’. Ik kan niets kritisch zeggen over dit boek en ik kan niet goed aangeven wat er zo goed aan is. Toch bleef dit boek borrelen in mij na het lezen. Ik bleef druk met hoofdpersoon Seije in mijn hoofd.

Het was dan ook erg fijn om gisteren (12 april) Eva Kelder en andere bloggers van ‘Een perfecte dag voor literatuur’ te mogen ontmoeten. Niet alleen was het erg leuk om te zien hoe iedereen ‘omgaat’ met het boek (van rugknakkers tot sticky notes plakkers naar pietjes precies). Ook was het erg boeiend om Eva over haar eigen werk te horen praten. Alles wat ik over het boek dacht werd door het gesprek met Eva alleen maar bevestigd. Het is mooi om te weten dat het boek gebaseerd is op bepaalde gebeurtenissen in het leven van Eva en mensen die zij kent heeft geweven in de personages.

Maar waarom schrijf ik dan geen recensie? Omdat dit boek mij persoonlijk raakt. Ik speel al lang met het idee voor een boek, zoals vele met mij, en ik had delen van dit boek zelf kunnen schrijven. Ik denk niet zo goed als Eva, want wat een prachtige zinnen en taal (oh, nu zeg ik er toch iets over). Daarom heb ik besloten om mij te richten tot Seije in een brief, welke ik apart zal publiceren.

Ik wil Cathelijne bedanken voor het organiseren van deze bijeenkomst, maar vooral voor de keuze van dit boek voor ‘een perfecte dag voor literatuur’. Het had zo moeten zijn.

En Eva wil ik bedanken voor haar boek. Ooit kom je een boek tegen wat je zo raakt dat het lijkt alsof het voor je geschreven is. Dit is hem dan. Bedankt!

Lees hier wat mijn mede-bloggers van het boek vonden.

Een kleine impressie van de middag