Lieve Seije,

We kennen elkaar niet, maar toch heb ik het gevoel dat wij elkaar juist heel goed kennen. Nadat ik heb mogen lezen over je leven, opgetekend door Eva Kelder, kreeg  ik de onweerstaanbare drang om je schrijven. Jouw verhaal is voor een groot deel mijn verhaal en daarom voel ik mij zo verbonden met jou. Dat klinkt misschien heel erg raar uit de ‘pen’ van een vreemde, maar ik wil je graag uitleggen waarom.

De band die jij met je moeder hebt komt enigszins overeen met die van mij. Ik vind het knap en dapper van je dat je heel veel zelf hebt gedaan, hoe klein je ook was en dat je daardoor erg zelfstandig bent geworden. Dat ben ik door dezelfde situatie ook en ik denk dat dat ons als persoon juist heel erg sterk maakt. Ergens weet ik dat mijn moeder van mij houdt en ik geloof dat jouw moeder ook van jou houdt. We hebben het alleen niet altijd zo ervaren en gevoeld. Dat is erg en frustrerend. Ik heb inmiddels geleerd dat ik dat gevoel mag hebben en er mag laten zijn. Het heeft mij letterlijk en figuurlijk verlichting gebracht. Als kind wil je altijd trouw aan je ouder(s) zijn, maar dat gaat niet altijd. Je bent ook mens met je eigen gevoel. Dat gevoel mag er dus zijn. Ik hoop dat je een moment vindt dat je dat gevoel toe laat en dat het jou net zo oplucht als dat het mij heeft gedaan.

Bij jou herken ik ook heel erg het gevoel van ‘niet goed genoeg zijn’. De lat ligt altijd meters hoog en niets lijkt goed genoeg. En waarom? Je wilt gezien en gehoord worden. Totaal begrijpelijk na wat jij allemaal hebt meegemaakt en ook heel erg herkenbaar. Ik heb besloten dat het niet altijd nodig is. Dus ik ga binnenkort een cursus volgen om maar niet altijd de uitdaging in zaken te zoeken om te bewijzen dat ik het wel kan en gezien te worden. Ik wil wel eens weten wat ik wel kan en mij daar in laten zien. Volgens mij heb jij allang laten zien dat je heel veel kunt en tot heel veel in staat bent. Je hebt oog voor literatuur, kijk maar eens naar de reactie van je docent Masterson van de universiteit op je werk. Dat heb je helemaal zelf gedaan. Maar je hebt ook oog voor andere mensen en dieren, ik denk hierbij aan je buurman Sjak en je zorgzaamheid voor zijn honden. Heel veel mensen hebben dat niet gedaan en hem links laten liggen. Jij deed dat helemaal uit jezelf en dat vind ik echt knap. Je hoeft je in mijn ogen dus niet te bewijzen, want dat heb je al gedaan. Je hoeft alleen maar jezelf te zijn en het werk en de dingen die je doet voort te zetten. Je bent een mooi en bijzonder mens. Dit probeer ik ook tegen mijzelf te zeggen en ik weet hoe moeilijk het soms is om te geloven. Maar we zijn sterk, wij kunnen dit!

Hopelijk heb ik je met deze brief een kleine positieve boost kunnen geven. Ik wens je heel veel succes met al het moois wat je nog gaat doen en natuurlijk een hele zonnige toekomst.

Graag wil ik ook nog onderstaand nummer aan jou opdragen. Het geeft mij troost en hopelijk jou ook.

Lights will guide you home
And ignite your bones

Lieve groetjes,

Jenny