Covertekst 

In een idyllisch winterlandschap wordt zakenman Richard Verkallen gevonden, met sneeuw bedekt, dood. Spoedig blijkt dat Verkallen niet bepaald geliefd was: niet op de zaak en zelfs niet bij zijn gezin. Verkallen zette kwaad bloed bij zijn familie door een donkere vrouw te trouwen. Die vrouw, uit Somalië afkomstig, is inmiddels wanhopig. Na vele jaren is ze het vechten tegen onbegrip en discriminatie moe en wil ze naar huis. Maar hoe zal ze in haar eigen land kunnen overleven met haar gehandicapte zoon?

Inspecteur Paul Vegter ontdekt dat Verkallen er jarenlang een minnares op nahield die hij vlak voor zijn dood aan de kant heeft gezet. Soms is het lot onrechtvaardig, altijd is het onontkoombaar. Niemand beseft dat beter dan de contemplatieve Vegter, die hard bezig is zijn eigen leven weer op de rails te zetten. Met tegenzin werkt hij aan het oplossen van deze schokkende zaak en hij dreigt het overzicht te verliezen.

284 pagina´s
Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 414 2158 6

Recensie

Het was al even geleden dat ik dit boek had gekocht, maar de vakantietijd is het de ideale periode om oude boeken op te pakken. Zoals ik gewend was las ook dit boek van Dijkzeul weer goed weg. Ik hou nou eenmaal van Vegter en het is ook fijn dat Renée weer terug kwam in het boek. In een van de vorige boeken van Lieneke Dijkzeul was zij juist de hoofdpersoon en door een heftige gebeurtenis was zij later niet in staat om te werken. Hoe dat precies zit, dan raad ik je het boek ‘De geur van regen’ aan. Naast dat het heel erg fijn is om oude bekenden weer terug te zien in het boek, snijdt dit boek onderwerpen aan die zeer boeiend zijn. Een van de personages is een puberende jongen, maar niet zomaar een jongen. Hij is namelijk doof en autistisch. Dit heeft een behoorlijke impact op het gezinsleven en zijn moeder Asli is de enige met wie hij nog het beste overweg kan. Mede hierdoor ligt dus het gezin van Verkallen niet zo goed in de familie. Dat Asli een donkere vrouw is helpt ook niet erg mee. Als Verkallen dood wordt gevonden, laat de familie Asli als een blok vallen. Daarvoor heeft Asli al die jaren geprobeerd om in de familie te worden opgenomen. Je voelt haar frustraties tijdens het verhaal en het wordt een hoofdpersoon waar je van gaat houden. Asli heeft zich altijd weggecijferd en nu komt ze één keer voor zichzelf op, wat grote gevolgen heeft…

Zoals ik al zei was het erg fijn om weer over Vegter en Renée te lezen, maar ook Tjalsma en Brink zijn weer van de partij. Wat mij betreft mogen die laatste twee veel meer worden uitgediept. Ik snap dat Lieneke daar nog even op wacht, want dat is het voordeel van een serie. Maar ik merk dat ik wel behoefte heb aan wat diepgang van de overige hoofdpersonen. Dus ik hoop dat in een volgend deel mijn wens in vervulling gaat. Verder is het een heerlijk boek om te lezen op vakantie.