Covertekst
Pasen 1974. Een familie verdwijnt van het eiland Valö zonder een spoor achter te laten. De eettafel is prachtig gedekt, maar iedereen is weg. Iedereen, behalve de één jaar oude dochter Ebba. Het raadsel van de verdwijning is nooit opgelost…
Jaren later keert Ebba terug naar het eiland. Zij en haar man Marten hebben hun zoontje van drie verloren. In een poging hun verdriet te verwerken en verder te gaan met hun leven, willen ze Ebba’s ouderlijk huis renoveren en er een bed en breakfast openen. Ze zijn nog maar net begonnen met hun renovatiewerkzaamheden als iemand probeert brand te stichten. Wanneer ze een paar dagen later bij het openbreken van de vloer sporen van bloed aantreffen, lijkt het kwaad uit het verleden hun in te halen. Inspecteur Patrik Hedström en zijn collega’s onderzoeken de brand en het gevonden bloed. Er is onmiskenbaar een verband met de oude verdwijningszaak. Wat is er precies gebeurd met Ebba’s familie?
415 pagina´s
Uitgeverij Anthos, Amsterdam
ISBN 978 90 414 2013 8
Dit is mijn eerste boek van deze Zweedse auteur die ik heb gelezen en ik moet zeggen dat het een aangename kennismaking was. Ik heb dan ook het geluk dat ik nog een boek van Läckberg heb liggen. In het begin moest ik even wennen aan de Zweedse namen (lees ik ze wel goed?) en de hoeveelheid personages. Ondanks dat sommige personages al eerder in de boeken van Läckberg zijn beschreven en ik hun verleden dus nog niet ken heb ik daar geen last van gehad tijdens het lezen. Ik word hierdoor alleen nog maar meer nieuwsgierig naar het verleden van sommige personen.
Tijdens het lezen wordt er snel afgewisseld tussen de verhaallijnen van de verschillende personages waardoor er voor mijn gevoel een behoorlijke vaart in het verhaal zit. Daarnaast wordt ook steeds teruggeblikt in het verleden van Ebba en krijg je een beetje het gevoel dat je in een aflevering van ‘Verborgen Verleden’ bent beland. Hierin gaan bekende Nederlanders opzoek naar de geschiedenis van hun voorouders. Het verleden speelt zich af in de tijd van de Tweede Wereldoorlog. Iets wat mij persoonlijk heel erg aanspreekt. Je leest dat het vroeger als alleenstaande moeder helemaal niet zo gemakkelijk was om je in de maatschappij staande te houden en al helemaal niet in tijden van oorlog. Dat het kindje dan van een hoge Nazi officier blijkt te zijn maakt dat de zaak alleen nog maar ingewikkelder.
Het speurwerk van de inspecteur en zijn team is daarentegen weer wat zwakker in het verhaal. Want als zelfs de vrouw van de inspecteur zich er mee moet gaan bemoeien… Zij is voor mij diegene die de spanning er juist in brengt en die het verhaal een beetje smeuïg maakt. Zij doet eigenlijk wat ik mij over een aantal jaar ook zie doen. De kinderen opvoeden en ondertussen mooie boeken schrijven.
Echter vind ik het wel boeiend dat de auteur een zeer actuele kwestie in de politiek bespreekt in haar boek. Een van de personages is een beetje te vergelijken met Geert Wilders. Hij heeft een behoorlijk sterke mening over hoe de samenleving in Zweden er uit hoort te zien en wie daar vooral niet in horen. Je zou kunnen zeggen dat daar het verleden rondom de Tweede Wereldoorlog een rol in speelt.
Het boek heeft mij niet op het randje van mijn stoel doen zitten, maar het leest wel goed weg en het is verder een goed verhaal. Ik ben daarom erg benieuwd naar het boek wat ik nog heb liggen en hoe de inspecteur en zijn team de volgende misdaad zullen oplossen.
Bedankt Sophie voor het lenen van het boek!
30 maart 2013 om 23:06
Goed om te lezen wat je van het boek vond! Ik ben het met je eens dat het boek je niet op het puntje van je stoel laat zitten, maar ik was wel heel nieuwsgierig hoe het precies zit allemaal. Het intrigeerde me. Als ik je recensie lees, zie ik het strand Fuengirola weer voor me, want daar heb ik dit boek gelezen. Ik ben benieuwd wat je van de andere boeken van Camilla Lackberg vindt.
3 april 2013 om 13:25
Hoi Sophie. Dank je wel voor je bericht. Het is zeker wel een goede schrijfster, alleen was het nog niet heel erg spannend. Maar ik ga zeker verder lezen.