Covertekst

Op de Eerste Pinksterdag van 2010 komt Tonio van de Heijden, het enige kind van A.F.Th. van der Heijden en Mirjam Rotenstreich, bij een verkeersongeval om het leven. Het is vroeg in de ochtend als hij, ter hoogte van het Vondelpark in het centrum van Amsterdam, wordt geschept door een auto. Hij wordt in kritieke toestand naar het Academisch Medisch Centrum vervoerd, waar hij diezelfde dag aan zijn verwondingen overlijdt. Tonio zal niet ouder worden dan 21 jaar.

A.F.Th. van der Heijden doet het enige waar hij op dat moment toe in staat is: in zijn herinneringen graven, aantekeningen maken, schrijven. Daarbij voortgedreven door twee dwingende vragen: wat gebeurde er met Tonio in de laatste uren en dagen voorafgaand aan de ramp; en hoe kon dit ongeluk plaatsvinden? Een zoektocht naar het wat en hoe, die leidt langs verschillende ooggetuigen, vrienden, politiemensen, artsen en het mysterieuze meisje Jenny, dat in de laatste weken van Tonio’s leven een cruciale rol blijkt te hebben vervuld.

633 pagina’s
De Bezige Bij, Amsterdam
ISBN 978 90 234 5954 5
NUR 301

Recensie

Dit boek lag al heel erg lang in de kast te wachten om een keer gelezen te worden. Had ik dit nu maar eerder gedaan. Wat een prachtig boek! Van der Heijden heeft een prachtige schrijfstijl met zulke mooie, bijna poëtische zinnen dat het erg fijn leest. Het verhaal echter is natuurlijk diep triest, maar de manier waarop Van der Heijden het hele proces van rouwverwerking beschrijft, maar ook de herinneringen uit het verleden aan zijn zoon zijn heel erg mooi. Het is een ode aan zijn zoon, waarin hij als vader beschrijft hoe hij heen en weer wordt geslingerd tussen allerlei gevoelens. Schuld,
verdriet, woede en onbegrip. Ik kan mij ergens voorstellen dat dit boek een troost voor je kan zijn als je zelf een dierbaar persoon bent verloren. Aan de andere kant is Van der Heijden zelf ook opzoek gegaan naar troost in vergelijkbare verhalen, maar voor hem bleek dat niet te werken. Er is natuurlijk geen handleiding voor zo’n situatie en iedereen gaat er op een eigen manier mee om, maar ik kan het boek je van harte aanbevelen. Hoe zou het zijn als er na je eigen dood zo’n mooi requiem over je geschreven zou worden zodat je toch een beetje verder leeft? Daarom is de titel ook zo mooi
gekozen, want de naam van zijn zoon zullen we altijd blijven gebruiken als we het hebben over het boek ‘Tonio’.