Covertekst
Herfst 1928: een jonge Surinaamse student trekt in Den Haag als kostganger in bij een gescheiden Hollandse vrouw met vier kinderen. Als ze een halfjaar later zwanger van hem blijkt, is het schandaal niet te overzien. Ondanks armoede en discriminatie slaagt het stel er in de jaren die volgen in een gelukkig bestaan op te bouwen met hun zoontje Waldy, alias Sonny Boy. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit, en besluiten ze Joodse onderduikers in huis te nemen – met alle consequenties van dien.
219 pagina
Uitgeverij Querido
ISBN 978 90 214 3904 4 / NUR 301/ 321
Recensie
Tijdens het lezen moest ik even wennen aan de schrijfstijl van de auteur, die zeer beschrijvend is. Je waant je in de hitte en gezelligheid van Suriname en je ziet Rika zo lopen in de straten van Scheveningen. Gaande weg werd ik steeds nieuwsgierger naar het leven van Rika en Waldermar en heb ik het boek in no-time verslonden. Het boek beschrijft de emotionele rolercoaster van het leven Rika, die behoorlijk veel indruk op mij heeft achter gelaten. Daarnaast wordt je meegenomen in twee van de heftigste gedeeltes in de Nederlandse geschiedenis; de slavernij in Suriname en de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Altijd goed om je geschiedenis weer even op te frissen en de tijdlijn weer helder voor de geest te hebben.
Ik ben blij dat de auteur er al het speurwerk voor over heeft gehad. Het boek is echte een ode aan de heldhaftige Rika, Waldermar en alle andere die de gruwelen in de geschiedenis hebben moeten doorstaan.
22 juli 2011 om 14:36
De film, die op basis van dit boek gemaakt is, is ook indrukwekkend!
30 juli 2011 om 18:34
Zojuist heb ik de film mogen zien. Het is inderdaad zeer indrukwekkend. Kan hem iedereen aanraden, ook als je het boek nog niet hebt gelezen.
24 juni 2012 om 19:11
Ik heb het boek wel gelezen, maar de film nog niet gezien. Die ga ik binnenkort toch eens bekijken.
25 juni 2012 om 18:14
Dat zou ik zeker doen. Ik vond de film prima te zien naast het boek. Ik zou het niet andersom doen, film zien en dan pas het boek lezen. Dat had ik bijvoorbeeld bij de Vliegeraar. Ik kwam maar niet door het boek heen omdat ik maar zat te wachten op de momenten uit de film.
Pingback: Lang, lang geleden… | Jennysbookcase